Tweede leefgroep
Je hebt een naam
Sinds een aantal jaren bestaat er een document en een overeenkomst tussen de verschillende levensbeschouwelijke vakken om samen te werken rond een bepaald thema en dat om de verdraagzaamheid te bevorderen, om elkaars vak beter te leren kennen, elkaars visie beter te begrijpen, ... In de Boomgaard hebben we al langer de gewoonte om samen te werken, maar nu het allemaal op papier staat, is het ook telkens een leuke uitdaging om (nieuwe) onderwerpen te zoeken en manieren om elkaars en eigen leerlingen te blijven boeien.
Voor de tweede leefgroep kozen we voor het project 'Je hebt een naam'. De kinderen brachten vooraf hun eigen geboortekaartje mee en de laatste les voor het eigenlijke project werd er een verhaal voorgelezen van Annie M.G. Schmidt: '
Het meisje dat haar naam kwijt was'.
De keuze van de naam wordt
door de ouders bepaald, maar het is eveneens een kinderrecht: iedereen heeft
recht op een naam.
We werkten met een carroussel en de leerlingen waren in heterogene groepjes verdeeld. Zo kwamen ze bij elke leerkracht eens langs.
Protestantse godsdienst: doopverhalen uit de
bijbel.
Katholieke godsdienst: verhalen uit de bijbel
(Zacharias en Elisabeth – Johannes de Doper)
Islam: De koran is in het
Arabisch geschreven. Kennismaking met deze taal en Arabische namen.
Zedenleer: Een van de kinderrechten: recht op een
naam, een identiteit, maar die naam hebben we niet zelf kunnen kiezen. Wat als
we die wel zouden mogen kiezen?
Nadien zaten alle leerlingen en
leerkrachten samen en werden ervaringen uitgewisseld.
Jij begon! Neen jij!
We lazen een verhaaltje over twee monstertjes die elkaar niet kennen en toch ruzie maken. Ze hebben allebei gelijk, maar beseffen dat eerst niet. Gelukkig is er ook zoiets als het goed maken. Nog voor we het verhaal lazen, stonden we eerst stil bij de kleine zaken waar we zelf soms ruzie over hebben en hoe we het dan kunnen goed maken.
In de klas van Valeria tekenden we elk een deeltje van de monsters als verwerking. Samen komen we tot een geheel. Bij de groep van Lies / Els en Ingrid maakten alle leerlingen monstertegels die dan weer aan elkaar pasten.
Luie uil
Een verhaal over een onmogelijke vriendschap tussen een uiltje en een jongen. Uilen zijn namelijk nachtdieren. We leren ook nog hoe uilen werkelijk leven aan de hand van een kleine documentaire.
Waarom zetten we een kerstboom?
De klas van Valeria was die dag op uitstap en dus was de klas Lies / Els en Ingrid de eerste klas die zedenleer had na het Sinterklaasfeest. En wat doen we dan? Een kerstboom zetten en versieren. Terwijl we daarmee bezig waren, leerden we ook over onze verre voorouders en hoe zij niet begrepen waar alle natuurverschijnselen zoals het weer, de seizoenen, ... vandaan kwamen. Ze geloofden dat er krachten / goden waren die daar overal voor zorgen en om deze te eren werden er offers geboden, maar ook bomen versierd, vuren aangestoken, ... Op de kortste dag van het jaar en de langste nacht van het jaar werd er feest gevierd om de terugkomst van het licht te vieren.
Het kleinste rendier
We sluiten 2014 af met een verhaal in kerstsfeer. Uiteraard is het leuk om te lezen over de kerstman en zijn rendieren, maar dat zijn verhalen die we in Europa eigenlijk niet echt kennen. Hier leeft meer het verhaal van Sinterklaas. Waarom we dat verhaal dan toch lazen? Om de sfeer en om de boodschap die er achter zat. Het gaat over een rendier dat nog te klein is om mee te gaan op rondreis. Door zijn nieuwsgierigheid en een toeval vliegt hij toch mee en kan zich ook nog bewijzen. De kinderen vroegen zich zelf ook af waar ze nog te klein voor waren. Is dat een leuk gevoel om te horen te krijgen dat ze nog te klein zijn? Begrijpen ze dat volwassenen dat zeggen? Soms wel, soms ook niet.
